Mijn IJsselmeer

Er is iets dat hem zorgen baart

Hij zou het voor geen goud willen ruilen

zijn water wordt straks Markerwaard

en hij voelt dat hij bijna moet huilen

met een traan op zijn oude gezicht

kijkt hij machteloos over zijn zee

met zijn blik op een botter gericht

vaart hij dan in gedachten weer mee

Mijn IJsselmeer, mijn Zuiderzee van weleer

Mijn IJsselmeer, vaak ben je rustig, soms ga je tekeer

Mijn IJsselmeer, je gaf veel en soms nam je meer

Mijn IJsselmeer, straks gaat er geen schip maar verkeer

Hij ziet weer zijn vader aan het roer

hij weet nog hoe hard het kon waaien

en steeds stond zijn jongere broer

met moeder hem dan uit te zwaaien

al was de vangst dan wat slecht

dan dacht ie misschien lukt het morgen

van de zee werd geen kwaad woord gezegd

op het water vergat hij zijn zorgen

Mijn IJsselmeer, mijn Zuiderzee van weleer

Mijn IJsselmeer, vaak ben je rustig, soms ga je tekeer

Mijn IJsselmeer, je gaf veel en soms nam je meer

Mijn IJsselmeer, straks gaat er geen schip maar verkeer

Hij staart in een waas voor zich uit

en hij zit met zijn handen gevouwen

kent op zee iedere golf, elk geluid

hij is van die plas veel gaan houden

dan bad hij heel zacht lieve heer

laat dit stukkie toch alsjeblieft blijven

er zijn polders genoeg in dit meer

mag er ook nog een zeilscheeppie drijven

Mijn IJsselmeer, mijn Zuiderzee van weleer

Mijn IJsselmeer, vaak ben je rustig, soms ga je tekeer

Mijn IJsselmeer, je gaf veel en soms nam je meer

Mijn IJsselmeer, straks gaat er geen schip maar verkeer