Kokkels en Mossels

In Dublin op't marktplein.

Waar de meisjes zo mooi zijn.

Zag ik voor 't eerst mooie Molly Malone.

Zij duwde haar wagen, altijd zonder klagen.

En riep kokkels en mossels, Oh wie maakt mij los

Wie maakt mij los.

Oh wie maakt mij los

Van mijn kokkels en mossels.

Oh wie maakt mij los.

Het kopen van viswaar.

Was voor haar toch niet zo raar.

Haar ouders, die hadden dit jaren gedaan.

Zij duwden hun wagen, door wilskracht gedragen.

Riepen kokkels en mossels, Oh wie maakt ons los.

Refrein

Door ziekte gedreven.

Kwam een eind aan haar leven.

Nooit zal ze meer zijn mooie Molly Malone.

Maar haar geest loopt verlaten, door stegen en straten.

En roept kokkels en mossels, Oh wie maakt mij los.

Refrein 2X